Het ‘gewone’ parlement is toch ook een ‘burgerparlement’?

Aha, touché! Ja, dat klopt. Politici zijn ook burgers! Toch zijn er cruciale verschillen tussen een parlement met verkozen burgers en één met gelote leden. Het tweede is een stuk representatiever voor de diversiteit van de bevolking. Veel arbeiders en boeren zitten er niet op het pluche van het gemiddelde parlement. (Welk parlement ter wereld kan beweren dat het 29% praktisch geschoolde leden telt, zoals de Franse Convention Citoyenne pour le Climat?). Ook zijn de gelote burgers niet verenigd binnen een partijlogica. Ze hoeven niet de richtlijnen van hun partijkaders te volgen. Ook hoeven ze de scherpe, gemediatiseerde ideologische strijd niet met elkaar aan te gaan. Wanneer ze kennismaken met de belangen en perspectieven van de vele andere deelnemers, worden ze diplomatischer en een stuk minder ideologievast, zo blijkt uit eerdere burgerparticipatieve initiatieven. Het overstijgen van de politieke polarisering zorgt voor efficiëntere en dus snellere besluitvorming. Tegenover de logica van de competitie stellen burgerparlementen die van de democratie als samenwerking.